soguk ulkenin sicak insani

stockholm maceramin sonuna yaklasirken bu sure icerisinde fark ettigim bir sey de insanlarin gercekten kibar olmasi, en azindan bize gore. misal sokakta yururken birinin gozunun icine bakarsaniz illa ki selam veriyor, gulumsuyor. zorunda hissediyor belki kendini ama tanimasa da bir gulumsemeyi cok gormuyor insanlar birbirine. iste bizler sicak ulkenin soguk insani, onlar da soguk ulkenin sicak insanlari.

taşınıyorum

artık yeni bir evim var. bugün şöyle bir gezdim. 2 oda 1 mutfak, şimdikinden daha geniş. yatak tek kişilik olsa da idare edeceğiz artık. tez vakitte toplanmak gerek.

hassas mezvular

bugun yemekte hassas mevzulara girdik. turkiye ve avrupa birligi'ni konusuyorduk. sonra konu terorizme kaydi biraz. magnus var bir tane, tatilden yeni geldi. sordum ona, "terorist gruplar insanlarinizi oldurse ne hissedersin, ne yaparsin" diye. "bir sey olmaz, polis yakalar" dedi. sustum. araba hirsizini yakaliyorsun sanki. burdaki insanlar terorizmin boyutlarindan haberdar degiller ki polis teskilatinin terorizmi bitirebilecegini saniyorlar. sonra da sozum ona demokrasimiz var diye boburleniyorlar. ben istemiyorum dunyadan bihaber insanlarla ayni birlikte olmayi.

sussana be!

4 yan odamda tom diye bir adam var. sabahtan beri hic susmadi herif. bari kapini kapat da konus!

gercek paylasimci olmak!

farkli bu kuzey insani, diyorum hep. paylasimci ayni zamanda. misal durakta dergi okuyor birisi, isi bitince atiyor cope. 5dk sonra baska birisi geliyor, bakiyor soyle bir cope, aliyor dergiyi, bakti temiz gorunuyor, hop basliyor okumaya. sonra sikilinca o da atiyor cope. az sonra baska biri alip goturuyor evine.

sokakta..

fark ettim de burda hic sokak kopegi ya da kedisi yok. daha cok sokak tavsani, sincabi, ördegi bulmak mumkun. alin size gelismislik seviyesi icin bir kistas. avrupa birligi uyum yasalarinda olmali bu, kokorecten daha muhim mesele.