düzen, düzen, biraz daha düzen..

burda hayat çok düzenli, keza trafik de öyle. insanlar birbirine sürekli yol veriyor ama bugün arabanın biri kırmızı ışıkta geçti, otobüs de ona korna çaldı. bu kadar zamandır trafikte yaşadığım en heyecanlı olay da bu oldu.

deniz?

1,5 aydir burdayim ve bu sure zarfinda calistigim yerin deniz kenarinda oldugunu saniyordum. gecen gun aci gercegi ogrendim ki aslinda göl kenarindaymis. ama ne göl, icinde onlarca yerlesim birimi olan ada hatta birkac sehre de kiyisi var. benim yasadigim ada da bunlardan biri. biliyorum, hep evim deniz kenarinda dedim, sizi kandirmisim. ben de yeni ogrendim. evim gol kenarindaymis: mälaren golu. kenarinda ne kelime, golun ortasinda!

otostop

geçen gün otobüs bekliyordum. burda duraklarda otobüsün kaç dakika sonra geleceği yazıyor. baktım, 5 dakika. bir şarkılık süre, bekleyeceğiz. o sırada 3 tane kız geldi, sırt çantalarıyla. yolculuk var, belli. e20 sapağına kuruldular, ellerinde kocaman bir tabela E20 yazıyor. az sonra bir araba durdu, anlaşamadılar. sonra bir diğeri, binip gittiler. ben hala otobüs bekliyordum.

1 numaralı otobüs hattını kullanıyorum, kungsholmen'da s:t eriksgatan diye bir durak var. durak sakinleri her zaman 90+ oluyor. öyle böyle değil. mezardan kalkıp gelmişler. yolcu alma işlemi abartısız 5 dakika sürüyor. 1,5 metrelik mesafeyi 1 dakikada yürüyorlar kayıyorlar, adımların her biri 5cm, yavaş çekimde kayıyorlarmış gibi görünüyor. tarihi eser oldukları için bilet de sorulmuyor. o durağa gelince, hayat yavaşlıyor. sonra yeniden hızlanıp karışıyoruz şehre.